Zaman mý deðiþti yoksa biz mi
Ayrýlýk girdi yine araya
Hani hüznü yolcu etmiþtik
Dönüþü olmayan kara trenle
Þimdi o mahzun gözlerde
Vakitli vakitsiz yaðan yaðmurlar var
Ýçimde bað bozumu hüzün rüzgarlarý
Sevdiklerim terk ediyor birer birer
Hani istem dýþý
Gözlerinden yaþlar boþalýr ya
Sebebini nedenini bilemezsin
Sorgularsýn beynindeki cevapsýz sorularý
Kendine bile itiraf edemezsin
Çekilirsin bir köþeye sessizce
Acý sonu beklersin çaresizce
Diline mühür vursan da
Yüreðine söz geçiremezsin yine de
Ýki yabancý olunmuþtur artýk
Caným dediðin tanýmaz seni
Baþka çöplüktedir gözü
Aradýðýn mutluluðu bulamayacaksýn
Aþkým bekçisi olacak ihanetinin
Hadi git þimdi bakma arkana
Nemlenmesin gözlerin
Eðer duraklarsa adýmlarýn
Tutamam kendimi bozarým yeminlerimi
Bana hep diyordun ya
Gözlerinin mavisinde kaybolmak istiyorum
O gözler bakmýyor artýk eskisi gibi
Gördüðü tüm güzellikler kayboldu
Artýk aðlamayacaðým
Çünkü düþen gözyaþlarýmda
Biliyorum sen de üzüleceksin ...
Refik
07 . 10 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.