Yalnýzlýk kadehleri yukarý O güzel hücreli kadýn Yoksunluk benim için Hiçim Akýyorum belden aþagý
Tekliyor kelimeler Diyorlar Bizim için ayrý bi gökyüzü seçin Haklýlar Kapatýlmamalý perdesi gözlerin Hele ki onda Onda durduðu kadar Kimsede durmadý bakýþlar
Ateþin yalaný bu Çölü kadar ýssýz Çölü gibi sonu Ama itiyor bitikligine Bitiriyor sevdasý Çekiyor sevdasý Çaresizligime
Hançerde boðaz Susuyor. Susadýkça kuruyor sesi Aþk hissesi titresimlerinde Bir yabancý gibi Derin bir yabancý Saklýyor ona olan külfeti Ýçinde
Gitmen gerek artýk Buralardan uzaklara Çürümeyi bilmedi bedenim Demirlerinn suçu bu Geçmeyen devirlerin Gitmesi gerekir bazen Yalan bi aþka taniklik ederse gönül Öpüþürse ona ait dudaklar Baþka yaþanmýþliklara ait Gömüsü kalýr geriye Ölümünden kan avuçlar
Uyu Düþ yaþatýr Büyü Bir kýþ kuþatir ondakileri Küsemedim benligine Yeni Evet bir umut gerekli Bensizligimde ellerine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.