MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

FAKİRLİK



Fakirliði sorma ateþten oktu
Yýllar yýlý beni üzdü fakirlik.
Koç gibi adamdým, benzerim yoktu.
Ýnce eleklerden süzdü fakirlik.

Nasýl bela ettim ben bu mereti.
Bilmem nerden geldi nasýl türedi?
Daldým bankalara, aldým kredi.
Kasap oldu derim yüzdü fakirlik.

Kestim gýrtlaðýmdan, kestim diþimden.
Ýsyanýn büyüðü geldi eþimden.
‘’Defol ulan’’ dedim koþtu peþimden
Hep benim hanemde gezdi fakirlik.

Kara bahtým ak diyara göçmedi.
Þans denilen nesne kapým açmadý.
Talih kuþu kot kafama sýçmadý
Üzerimi resmen çizdi fakirlik.

Eksilerim hiç dönmedi artýya.
Utancýmdan çýkamadým tartýya:
Bir kez simit atamadým martýya.
Ýzmarit misali ezdi fakirlik

Boþtu iþkembemiz, boþtu içimiz
Bundandýr döküldü tel tel saçýmýz.
Örümcek baðladý artýk kýçýmýz.
Giriþ-çýkýþlarý büzdü fakirlik

Fakirlikten olacaktý bitimim
Bu fani dünyada, böyle yitimim.
Gördü ki öksüzüm hem de yetimim.
Bana uçkurunu çözdü fakirlik.

Çeyrek altýn takamadýk geline.
Bir lirayý deldik, verdik eline
Vallah düþtük el alemin diline
Destanýný böyle düzdü fakirlik.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.