Hiç bir yol tabelasý,bu þehri göstermiyor artýk...
Hüzün bulutlarý,peþim sýra gelse de.
Karadeniz dalgalarýný ne kadar özlemiþim,
Her kýyý þehrinde,
Bir arkadaþým vardý eskiden,
Adlarýný yüreðimde gizlemiþim...
Gün aydýnlandýðý zaman,
Hep dumaný tüten evlere bakardým.
Burada da Lazlar var,
Burada da,yüreði aþk la cýz eden,
Delikanlýlar,kýzlar var...
Düþündüm durdum,otobüsün camýna burnumu dayayýp...
Hiç bir yol tabelasý,bu þehri göstermiyor artýk...
Oysa ki,þehrin varoþlarýnda,
Ne acýlar çekilmiþti kim bilir...
Sýzýlarýný meze yapýp,
Yüreðinde seksen küsur vilayet barýndýran,
Ama yine de tek þehirde,
Günahlarýný kirden arýndýran,
Koca burunlu,koca yürekli insanlardýlar...
Hiç bir yol tabelasý,bu þehri göstermiyor artýk...
Yaðmur,deprem ya da sel felaketi,
Zannetmeyin o þehirde oldu,silindi gitti,
Bunlar benim yüreðimin hareketi...
Ahhh be!!! Pontus Krallarý;
Niya aldýnýz ki bu þehirleri,
Baþka fethedecek yer mi yoktu zamanýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.