Panjurlar Arasında
Kalmamýþ sana yazacak tek bir þiir
Artýk sen de kandýrma kendini
Vicdan rahatlatmasý, kabul et
Sen de hiç sevmedin beni
Acý, keder toplamýþ Ýstanbulun tüm aþýklarý
Seni anýyoruz bu gece
Nasýl ellerimi býrakýp gittiðini mesela
Benden gidememenin nedenlerini
Unutmalýyým artýk binlerce mutlu þeyi
Biraz olsun nefret etmeliyim
Katýlaþmýþ bir kalp, akmayan bir gözyaþý
Belki biraz öðrenmeliyim sevmemeyi
Yalnýz, dudaklar anlatamaz sanýrdým içtekileri
Kalemim yokluðunun tuzaðýyla susana deðin
Ya da her karanlýk günün ardýnda sen var sanýrdým
Bilemezdim gündüzlerimi alýp gideceðini
Þimdi her yerde varken sen, ben kendimde dahi yokum
Zor olacak, Beyoðlunun ölüme meydan okuyan panjurlarýnýn arasýnda
Ölüm saatlerine yaklaþýp benliðime varmak.
Zor olacak sevdiðim, son nefeste dahi gözlerimi sana açmak
B.D.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.