DOST BİLDİKLERİM

Gül dediklerim hep diken çýktý.
Beni benden etti dost bildiklerim.
Yüzüme gülüpte hanemi yýktý.
Dünyayý dar etti dost bildiklerim.

Kimisi riyakâr, kimi yalancý.
Harcadýyým ömür, içimde sancý.
Kimisi kalýcý, kimisi yolcu.
Hepside var dostu, dost bildiklerim.

Elimi koynumda koydular benim.
Hepsinin yüzünden yanýyor caným.
Acýlar içinde, donuyor kaným.
Ömrümü kararttý dost bildiklerim.

Bu yalan dünya kimseye kalmaz.
Azrail can alýr kimseye sormaz.
Ömür biter amma, hiç geri gelmez.
Canýmý yaktýlar, dost bildiklerim.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.


Sosyal Medyada Paylaşın: