Bir istanbul koþuyorum Sonsuzluða doðru Kýrlangýçlar geçiyor avuçlarýmdan Bir fýrtýna terimi sürüklüyor Senin bahçenin çiçek kokusunu katarak
Bir yalnýzlýk yürüyorum Boþ bir avuç tutuyorum Þiirlerin sensiz uçuþunda
Bir uçurtma uçuruyorum Güzel bir beyit asýyorum kuyruðuna Bir bakýþ yansýyor Ay ýþýðýnda Nehirlerin kýrýk yüzeyine Bir tren kalkýyor Yalnýzlýðýmdan Son kompartmanda Fransýz tayyörlü Bir kadýna gülümsüyorum Beþinci perondan
Bir karýnca ýsýrýyor Þiirimin son beyitini Bir yýldýz kayýyor Gökten yüreðime Bir ben sana koþuyorum Ellerimde senden kalan Bir avuç ebruli hatýramla
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.