Akþam oluyormuþ, Dünya dönüyormuþ, Güneþ ölüyormuþ, Bana ne!.
Fakat bana ne oldu, Alnýmda kýrýþýklýk, Saçlarým aðarýyor?. Yavaþ yavaþ baþlýyor, Yüzlerde buruþukluk?.
Kurulmuþ bir düzen mi? Ýþleyen bir saat mi? Hayret ki duyulmuyor, Hiç bir zaman tik taký.
Belki bir gün yaratan Kýracak bu saati Kaldýrýp fýrlatacak Yelkovanla akrebi
Ýþte zaman kalmadý Mazi, ati yok þimdi Ruhum sonsuza akan Týpký bir pýnar gibi
Yazýk, ben de dünyada Zamanýn esiriyim Ya içinde dýþýnda Ya da bir yerindeyim
Bana göre þöylesin Öbürüne böylesin Galiba yalancýsýn Veya biz gibi mahluk
Zaman! Sakýn ha sakýn, Törpüleme ruhumu Alev alev yaksan da Sakýn yakma ruhumu Kendin karanlýklara Kaçýp karýþsan bile Karartma derunumu Deðirmen bile olsan Çýkarma sen unumu..
1980/81 Sömestr Yozgat Kenan Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kegan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.