Tutsak Bir Çocuğum Ben

nasýl bir acý var yüreðimde
nasýl bir özlemektir bu
kan kusan bir yara kadar soðuk
ve damarlarýmda gezen kan kadar sýcak
sanki bedenimin her zerresini dolaþýyor yokluðun
sanki karýþ karýþ canýma batýyor yalnýzlýðým
ve adým adým seni düþünüyorum

sana tutsak bir çocuðum ben
yokluðuna müebbet almýþým
ve milyon kere özlüyorum seni
milyon kere gözlerinin içinde kayboluyorum
gülüþüne tutsak kalmýþým
bedenim soðuk bir koðuþ kadar acýmasýz
ateþ gibi yanýyorum sonra
sonra ateþ gibi kavruluyorum
oysa ne çok gökyüzünü ve seni özlemiþtim

hüzünlü bir gece
dar aðacýna kimliðimi astým
yamalý ceketimin kol düðmelerinde adýn yazýlý
hangi gecenin zifirisinde kaldýn
hangi kör kuyunun karanlýðýnda
yokluðunun küf kokusunda boðuluyorum
gülüþlerini izlemek isterdim
çocukluðumdan kalan bir alýþkanlýðým gibi
ama bu aralar üstüm baþým tütün kokuyor
sana sarýlamam ki
uzaktan sevebilirim sadece

biliyorum denizin mavisini anlatamam sana
biliyorum kuþlarýn özgürlüðünü de anlatamam
ama biliyorum ki seni yüreðimin en derinlerinde
kýyýya vurmuþ bir özlemin ateþi gibi seviyorum
küller nereye savrulursa savrulsun
sana tutsak bir çocuðum ben
güneþin doðuþunu hiç düþünmedim
hiç yakamozlarýn denize sevdasýný da
düþler kurmadým, düþlerde de yaþamadým
yada fýrtýnanýn þiddeti nasýldýr diye hiç düþünmedim
hepsini yokluðunda bir bir yaþadým

ben seninle bir þehri yürümek isterken
demir kapýlarýn küf kokan seslerini dinledim
sana tutsak bir çocuðum ben
hadi gel özgürlüðüm ol

ibrahim dalkýlýç

04/10/2016
01:45 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: