Güz Akşamları

Ne güzel yaþýyordum þunun þurasýnda
Kapýlmadan anaforuna güz akþamlarýnýn
Bir yol çizdi gözlerime süngüler
Taþ duvarlara,
Zindanlara çýktý bir gece yolum
Baþladý sorgum.

Geçinip gidiyordum kendi kendime,
Islatmadan ellerimi güz yaðmurlarý
Mevsimsiz bir saðnaðýna tutuldum ömrün
Yaþamak ölümden acý olurken dudaklarýmda
Gerek yok söylemedim, adýmý kimseye
Baþýmda süngülerden þemsiye.

Sýcak bir sevgi, dost bir gülüþe hasret
Deldi beynimi soðuk bir neþter
Görmeden çiçeklerin kan damlalarýný
Bir çarmýha gerildi ýþýðý gözlerimin
Boðuldu gençliðim dört duvar arasýnda
Oysa ne güzel yaþýyordum þunun þurasýnda

Ne kadar þerefliymiþ sokakta gördüðüm fahiþe
Ýðrenç manzaralarýn faili nemrut suratlardan
Bu yüzden geçtim en güzel hasretlerden
Bu yüzden sevmem güz akþamlarýný
Bu yüzden bir gençlik kurban ettim sana taþ duvar
Söyle ölümden öte yolmu var ?

Lütfi Kireçci

Sosyal Medyada Paylaşın: