MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dünyanın En Güzel Rengi
savaş karaduman

Dünyanın En Güzel Rengi



Kýzým Helin’e (2)

Dünyanýn en güzel rengi; insan rengidir
Kara ve Beyaz
Ve Sarý
Ve Kýzýlderili olmak
Ve rengârenk insan tadýnda gülmek
En çok çocuklarýn yüzüne yakýþýr kýzým
Unutma…

Gülüm, gül yüzlüm, kývýrcýðým
Göðsümün kafesinde çarpan yüreðim
Dili isyan, bakýþý isyan
Ve gülüþü; masal ortasýndan fýrlayan bir dev kadar büyük
Mini minnacýk sevdiðim, sevdiceðim
Biriciðim, kýzým benim…
Evde, iþte, sokakta
Sýcak bir çay deminde, bir okul kantininde
Koyu sohbet bir bakýþ
Saðanak bir yaðmur, balta girmemiþ bir orman
Ve dipsiz bir okyanus ortasýnda
Yoksul bir gözyaþýnda
Bir sevinç, bir gülüþ, bir düþ
Ýçini yakýp kavuran hasret
Kalabalýk bir meydan
Ve ýpýssýz bir yalnýzlýk ortasýnda
Keþfettiðin tüm renkler
Umutlar, özgürlükler, barýþlar
Sevinçler ve gülüþler hep insan renginde olsun…

Sarý; papatyanýn, gülün, güneþin
Kýrmýzý; zulme karþý isyanýn
Yeþil; ana dilinde yasaklanmýþ bir aþkýn
Kaçaða düþen sevdalý bir bakýþýn
Ve sarý
Ve kýrmýzý
Ve yeþil
Rüzgârý çalýnmýþ bayraklarýn
Yasaklanmýþ düþlerin, gülüþlerin
Ve tarifi imkânsýz tüm acýlarýn rengidir kýzým
Unutma…

Mavi; gökyüzünün, ay ýþýðýnýn
Ve hüzünlü bir yürek gibi
Kendini kýyýlara vurup duran denizin
Sevinçli ve dingin bir anýn
Dizginsiz yüzümüzde yayýlýp duran tebessümün
Umudun
Özgürlüðün
Aþk yoluna revan olmuþ kesintisiz bir bakýþýn
Ve içimizde koþturup duran sevdalarýn rengidir…
Mor; cesur kadýnlarýn rengidir.
Direniþe mevzi olan daðlarýn
Sümbülün, hercai menekþenin
Ve sardunyalý penceremizin gülümseyen yüzüdür…

Aþkýn rengi, her yürekte farklýdýr kýzým
Sevincin rengidir bazen
Hüznün, içimize kor gibi düþen acýlarýn…
Mutluluðun rengidir bazen
Yüzümüzü hýnzýrca istila eden gülüþün…
Ýçimizi yakýp yýkan hasretin
Yüreðimizi öksüz koyan ayrýlýklarýn
Elele tutuþmanýn
Göz göze bakýþmanýn
Sarýþmanýn ve kavuþmanýn rengidir bazen…

Dalýndan düþen her yaprak; ayrýlýðýn
Ýçimizde ki gam
Yüreðimizdeki her yýkýntý; hüznün
Ve aðlamak; çaresizliðin ana rengidir
Unutma…

Bir tanem, can tanem, kar tanem, aþk tanem
Sevdiceðim, kýzým benim…
Þimdi sen;
Savaþa karþý barýþ için
O minik ellerin
Ve masal ortasýndan fýrlayan bir dev kadar büyük olan
O muhteþem gülüþünle
Tüm renklerin üzerinde gezmeli
Renkleri birbirine kavuþtura kavuþtura
Kardeþ gibi el ele tutuþtura tutuþtura
Biraz bulut, biraz güneþ
Baþýmýzý sokacak bir ev
Ýçinde toz toprak oynadýðýmýz bir sokak
Ve bir uçurtma -kuyruðu yýldýzlara takýlan-
Mavi bir deniz
Dalgasýnda çocuk gibi sallanan balýkçý kayýklarý
Tepesinde çýðlýk çýðlýða martý kuþlarý
Biraz çiçek, karlý bir dað baþý, küçük bir dere
En yeþilinden bir aðaç, dalýnda ötüþen kuþlar
Ve zafer iþaretleri ile barýþa koþuþup duran
Çocuklarýn resmini çizmelisin;
Kara derili, beyaz, sarý ve Kýzýl derili
Tüm çocuklarýn yüzüne
Yüzlerinden taþan koskocaman gülüþler sýðdýrarak
Ve yanlarýna kendini de katarak…

22 Eylül 2001
Savaþ Karaduman

22 Eylül 2001… kýzým Helin sekiz yaþýnda, hayallerini kâðýda dökmeye, sayfalarca resim çizmeye ve boyamaya oldukça hevesli… Benim gibi renk körü bir babadan hiç deðilse az da olsa resim çizmeyi beceriyor diye yardým alýyor… Birlikte renkli ve keyifli zamanlar geçiriyoruz…”hadi aðaç ve kuþ çizelim… Hadi bulut çizelim… Hadi deniz çizelim… Hadi gemi, yelkenli, kayýk çizelim… Hadi el ele oynayan çocuklarý çizelim…” aklýna o an ne gelirse baþýmýn etini yiyor…”hadi… Hadi…” diyerek.
Ýtiraf etmeliyim ki; bazý akþamlar bende karþý ataða geçerek “hadi uyuyalým Helin…” diye kýzýmýn resim saldýrýlarýndan kurtulmak istediðim anlarý örgütlemeye çalýþýrdým.
Akþamlarý uyumak için yataðýna girdiðinde yanýna uzanýr ona masallar anlatýrdým… Bazen masal kitaplarýndan bazen de yaþamýn gerçeklerini masala dönüþtürerek… Anlattýklarýmý sonuna kadar dikkatle dinler, Ýnadýna uyumazdý… Benim masallarýmýn bitmesini bekler ve “baba sana rüyamý anlatayým mý “ diye sözü benden alýr rüyalarýný, okuduðu ve dinlediði tüm masallarý birbirine baðlar, birbirine harmanlar, masallara yeni olaylar ve kiþiler ekler ve kafasýnda düþlediði her þeyi masal tadýnda uzun uzun anlatýr, roller tersine döner ve kýzým bana masallar anlatýrken bende bi güzel uykuya dalar giderdim…
Ben de yaþadýðýmýz bu güzel anlarý anmak, unutmamak ve “beni masallarýyla bi güzel uyutan” kýzýma teþekkür etmek için doðum gününde bu þiiri yazmýþ ve armaðan etmiþtim…
Seviyorum seni yüreðimin þahanesi… Bir tanesi…
“ …Gülüþü; masal ortasýndan fýrlayan bir dev kadar büyük…” olan mini minnacýk sevdiðim, sevdiceðim, biriciðim, kýzým benim…
Ýyi ki doðdun… Yaþamýnýn en güzel ve en zor anlarýnda yüzünde biriktirdiðin gülüþün, yüreðinde yeþerttiðin sevgin her daim yolunu aydýnlatan ýþýðýn ve rehberin olsun…
Baban…


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.