AYNALARIN KORKTUĞU

Düþtüðünden habersiz belki de emeklemek;
Gelmeyecek birini gelir diye beklemek…
Tozpembe mutluluklar kaf daðýna saklanmýþ;
Aðlamamýz dert olmuþ gülmemiz yasaklanmýþ…

Hani nerde baharlar yürekte kelebekler;
Dallarýnda kurudu koklanmayan çiçekler…
Neyin var diye sorma hiçbir þeyim yok iþte;
Yüzüme tebessümler çok geliyor çok iþte…

Meçhule yolculuktur hakkýmýzda son karar;
Dilimdeki þarkýlar “neþ’e bende ne arar”…
Yýkýlarsam bu diye gösterip gülecekler;
Yokluðunun suçunu hep benden bilecekler…

Kalbimdeki neþterin izlerini gör artýk;
Ha düþtüm düþeceðim ahvalimi sor artýk…
Geç olur bitiþimi geç olur bildiðinde;
Ýnfazým gerçekleþir aklýma geldiðinde…

Ayrýlýk ölüm kadar sorguya çekti beni;
Yýkýlmazdým son veda bu sefer yýktý beni…
Beynimdeki delinin voltasý baþa bela;
Hayalin saðýr – dilsiz düþlerime müptela..

Geceler sen karasý gündüzlerim siyahi;
Oklar çýktý yayýndan hem vallahi, billahi…
Geri dönmem zor artýk gemileri yakmýþým;
Kül olan gençliðime uzun uzun bakmýþým…

Sessizliðim dilimde çýkmayan çýðlýk olsun;
Bugün geçti nasýlsa yarýna saðlýk olsun…
Hançeri ciðerine sokmaktýr duymayýþýn;
En çaresiz anýmda çaðrýma uymayýþýn…

“Gözlerimde okyanus büyüttüm bahtiyarým;
Þimdi ben aynalarýn korktuðu ihtiyarým…”

Ali ALTINLI – 03.10.2016
Saat: 22:15

Sosyal Medyada Paylaşın: