Birazcık Umut Görmek İstediğim Gözlerinizde

Sen Afrikalý çocuk,
Bu gün açsýn biliyorum,
Ayaklarýn saðlam basmýyor yere,
Sen den özür diliyorum.
Karnýn doyduysa bir kuru pirinç lapasýyla,
Hayatýn yine de pamuk ipiliði,
Nerede kodamanlar,nerede insanlýk.
Hangi denizde boðuldun,
Hangi çiçeklerde soldun,
Barutun zaten bir atýmlýk...
Ne zaman güldü yüzün,onu sormayacaðým.
Saklýsýn Karakýta’nýn bir yerlerinde...

Oysa birazcýk umut;
Görmek istediðim gözlerinizde...

Sen Asya’nýn mazlum milletlerinin vatandaþý,
Adýn Vietnam’lý,ya da Afgan’lý,
Belki Pakistan’lý,Azeri ya da Ýran’lý,
Ýyi dayanýyorsun,omuzunda bu kadar yüklerle,
Dertlere,sýkýntýlara,çilelere...
Savaþlar hiç eksik olmuyor,
Nedense güzelim ülkelerinizden...
Bunu tersine çevirmek,
Bu yazgýya boyun eðmemek,
Belki de ellerinizde...
Benim tek isteðim sizden...

Birazcýk umut;
Görmek istediðim gözlerinizde...

Bizler yýkýlmadýðýmýz zaman,
Dik durduðumuz zaman,
Kendilerini yiyip bitirecekler...
Ýncil’leri ile geldiler,
Ýnci’leri alýp gittiler...
Sular ters akacak belki daha sonra...
Araþtýrýn,bulun kendiniz iþleyin,
Neler neler var ellerinizde...
Benim tek isteðim sizden...

Azýcýk umut;
Görmek istediðim gözlerinizde...

Sen Güneydoðu’mun garip vatandaþý,
Çoluðu,çocuðu, kadýný,
Kimse aðzýna almasada adýný,
Unutsada zaman zaman seni devletin,
Okuyamasan da aydýnlanamasanda,
Vekillerim seni,
Seçimden seçime hatýrlasada,
Bunda birazcýk suç bizlerinde...
Benim tek isteðim sizden...

Birazcýk umut;
Görmek istediðim gözlerinizde...
Sosyal Medyada Paylaşın: