OLSUN BE GÜZELİM (56.)
Bunca yýl dik yokuþlarý boþuna týrmanmýþým
Boþa çýktý umutlarým yanýlmýþým
Efsane boyu yalnýzlýðým
Sen vazgeçmediðim
En büyük yalaným gerçeðim
Bulamadým yolumu sana ulaþamadým
Adý olmayan mekanlarda kayboldum
Gece saatin dördü
Her gece bu saatlerde kalkar
Sana þiirler yazarým
Sen beni ne sandýn be güzelim
Þair oldum þiirler yazdým sana
Seven hep ben oldum
Sevilmeyen yine ben
Hasretin ile vuslat birleþti
Deþildi yaralarým
Durduramadým kanamalarýný
Söylediklerimi anladýn mý
Ben yangýndan bahsediyorum
Sense rüzgarým oluyorsun
Estikçe esiyor yaktýkça yakýyorsun
Olsun be güzelim yanayým ne çýkar
Yandýðým sensin
Anladým ki yýllar geçse de aradan
Kurtuluþ yok bu yaradan
Gitmek istiyorum buralardan
Ardýmda býrakýp her þeyi
Ne çare nereye gidersem gideyim dert peþimde
Olsun be güzelim aþk bu
Aslý ile Kerem Ferhat ile Þirin,Leyla ile Mecnun gibi
ölümüne sevmeli insan
Acýtmalý içini yakmalý tadýna böyle varmalý
Bir ýþýk söner gönlümde gece yarýsý
Ben ise seni düþünürüm gözlerim kapalý
Birden gözlerin gelir aklýma
Siyah mý siyah zeytin karasý
Gönlüme akan bakýþlarýn gelir
Ben seni sevmiþtim be güzelim
Hemde içten derinden
Ne var ki sen hiç anlamadýn benim halimden
Tüm yaþananlar mazide kaldý
Olsun be güzelim
Aþkýn ise bana hatýra kaldý
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.