KAPIYI HAFİFÇE ÇEKİP DE GİTTİN (55.)
Kapýyý hafifçe çekip de gittin
Anlamadan dinlemeden beni hiçe sayýp
Duydum ama gitme kal diyemedim
Yine son buldu bir sevdam daha
Silemedim gönlümden sevda pasýný
Unuttum geçmiþi dünü bu günü
Yalnýzlýk diz boyu büktü belimi
Ak saçlarýmý yolasým gelir
Siyah gözlerinde hüzün gördüm ben yine
San ki yýllardýr birikmiþ dertler kalmýþ içinde
Büktüm boynum gönlüm hüznün iþgalinde
Lime lime damarlarým söküldü
Göðün mavisi yapraðýn yeþilini
Gecenin siyahýnda gördüm bu gece.
Söz geçmiyor gönlüme usandým artýk
Geçti ömrüm son buldu bir hiç peþinde
Yaslasaydým basýmý omuzlarýna
Geriye kalan ömrüm sende solsaydý
Sanýrým bahtýmýn perdesi örtük
Delik deþik kalbimde ki yaralar
Sýra sýra dikiþinde sen varsýn
Son bir defa dönüp baktýn arkana
Kelimeler dondu dudaklarýmda
Sözcükler beynimin köþelerinde
Çözülmeyen bir sýr gibi takýldý kaldý
Veda etmeyi bile beceremedim
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.