Şair Dostların Dikkatine

EDÝP VE ÞAÝR DOSTLARIN DÝKKATÝNE

OKURLARIMA FAYDASI OLACAÐINA ÝNANDIÐIM BÝR YAZI.
FAKAT GALÝBA BÝRAZ SABIR ÝSTÝYOR.

Þair bir arkadaþýmýn, paylaþmýþ oldum bir þiirime, takdir ile karýþýk tenkit olarak algýladýðým aþaðýya kaydetmiþ olduðu yorumuna karþý yazmýþ olduðum cevabi bir yazýdýr.

“Hiç ölmeyeceðini zanneden biri gibi çalýþ, yarýn ölecek biri gibi de tedbirli ol.? Câmiu?s-Sagîr, 2:12, Hadis No:1201.

Fakat dünya boþ deyip elini ayaðýný her þeyden çekmek de bilmem ne kadar doðru? Dünyevi ve uhrevi öðütlerle dolu, tasavvuf kokulu bir þiir.

Kutluyorum þiiri ve sizi Necdet bey... Esenlikle...”

Dünyada kazanmayan, ötede üzülecek,
Yan gelip yatan kiþi, çok þeyi kaybedecek.
Ne dünya terk edilir, ne de ahiret ihmal,
Tembelliðin adýdýr, insaniyeti ihlal.

Deðerli þair arkadaþým.
Þiirime göstermiþ olduðunuz ilgi ve deðerli yorumunuzdan dolayý teþekkür ederim.

Yalnýz hayatýn gerçeði þu ki benim telkinlerimle, hiçbir kimse içinde yaþadýðý dünyayý, dünyalýk arzularýný zevk ve lezzetlerini terk etmez.

Bu kadar yazýp çizmeme raðmen, ben dünyayý ter edebilmiþmiyim mi ki; benim þiirlerimin etkisi ile okurlarým dünya muhabbetini terk edebilsin?

Dünya dünyayý red eden, fani ve yalan olduðunu anlatan ne dipler, ne nasihler ne þairler gördü.

Fakat gerçek manada hiç birisi ne kendisini nede baþkalarýný dünyanýn kara sevdalý bir aþýðý olmaktan kurtaramadý.

Benim yapak istediðim, baþta nefsim olmak üzere;
insanlarýn hýrs ve haset hissi ile kendilerini dünyaya kaptýrýp iþ, söz ve davranýþlarýnda, arzu, emel ve isteklerinde meþruiyet ve makuliyet sýnýrlarý tanýmadan dünya ve dünyalýklarý hayatlarýnýn gayesi haline getirerek, gayrý meþru arzular için FREN mahiyeti taþýyan ahiret inancýnýn hayatýn dýþýna itilmesi ile insan hayatýný sonu SIFIR olan dramatik bir sahne oyununa dönüþtürülmesi düþüncesinin yanlýþlýðýný anlatarak hayatý sonu ve sonucu itibariyle yaþanmaya deðer kýlma çabasýdýr.

Zaten þiir ve yazýlarýmýn gerçek muhatabý baþta kendi nefsimdir.

Yoksa içinde yaratýldýðýmýz, acýsýný, tatlýsýný yaþadýðýmýz, ihtiyaçlarýný iliklerimize kadar his ettiðimiz, dünya hayatýnýn gereksinimlerini biz unutmaya çalýþsak ta onlar bir an bile kendilerini unutmamýza, ihmal etmemize asla müsaade etmezler.

Bu kadar caziberad bir dünyadan kim elini eteðini çekebilir?
Veya hayatý ekonomiden ibaret zanneden mihraklar çekmesine müsaade ederler.

Günümüz insanlýðý için acizane bir tarifim var.
Katýlýrsýnýz veya katýlmazsýnýz bilemeyeceðim.

Ben þöyle düþünüyorum.
Tüketim ekonomisi ile canavarlaþmýþ olan kapitalizm;
Ýnsaný tüketim aracý olarak görüyor. Ürettiði teknoloji oyuncaklarýyla insanlarýn bir kýsmýný borçlandýrýp maaþlarýna haciz, bir kýsmýný da ihtiyaç, merak veya gösteriþ hissini tatmin yoluyla, icat ettiði ürünlerini almak için heveslendirerek hayatýna ipotek koymuþ. Düþüncelerini yönlendirmiþ. Ahiret hayatýný düþünce dünyasýndan çýkararak, hayatý sebep sonuç açýsýndan sonu sýfýr olan dramatik bir sahne oyununa dönüþtürmüþtür.

Ýletiþim araçlarýnýn yaygýlaþmasýyla da aileleri, toplumlarý atomize edip ilgi alanlarýný sanal aleme çekip reel hayattan uzaklaþtýrmýþ.

Yani insanlar ayný anda, ayýný odada, ayýn divanda oturmalarýna raðmen ayrý dünyalarda geziniyor, sahili olmayan hayal denizlerinde yüzüyor, maalesef birbirlerinin varlýðýný bile unutuyorlar.

Eþleri ile oturur iken bile, dünyanýn baþka bir yerinde, hiç görmedikleri ve tanýmadýklarý birleri ile diyalog kurma ihtiyacýný his ediyorlar.

Bunlar, teknolojinin hayatýmýzdaki gerçek yerini alýncaya kadar yaþanmasý kaçýnýlmaz ve önlenmesi imkansýz risk faturalarýdýr.

Günün imkanlarýndan kaçmak, gelecek nimetlerden mahrumiyet sebebi olacaðý için, teknolojinin gelecek adýna vadettikleri karþýlýðýnda katlanýlmasý gereken bir gerçektir.

Tabi riske razý olmak tedbiri terk etmeyi gerektirmez.
Faturasý ne kadar az olursa kârýmýz o kadar çok olur.

Evet, bence toplum mühendisliði sayýlabilecek olan düþünürlük, þairlik, hatiplik ve yazarlýk yeteneklerine sahip olan her kes, öncelikle içinde yaþadýklarý toplumu, farkýna vardýklarý tehlikelerin tehdidine karþý uygun bir lisanla uyarma ve koruma vazifelerini yerine getirmelidirler.

Hakim akýmlarýn, yeni buluþlarýn zararlarýndan korunmada, yüzde yüz baþarý saðlamak imkansýzdýr.

Fakat zarar oranýný olabildiðince aþaðýya çekmek insani bir sorumluluktur.

Benimde yapmak istediðim, sorumluluðunun farkýnda olan her insanýn yapmasý gereken vazifeden ibarettir.

Zaten ben edebiyatý edepli insan yetiþtirme sanatý kabul eder,
þiirinde sanatlý yalan, ve ham hayal üretme sanatý olmadýðýna inanýr;

Vatan ve Hürriyet þairimiz Namýk Kemal gibi
" Bâis-i þekva bize hüzn-i umûmîdir Kemâl,
Kendi derdi gönlümün billah gelmez yâdýna."

Yani
"Bizim þikâyet etmemizin sebebi içinde bulunduðumuz toplumun hüzün ve elem atmosferidir, gönlümün kendi derdinden bahsetmek asla aklýma gelmez." düþüncesi ile hayatýn gerçeklerine dikkat çekmek için bir yol olarak görüyorum.

Yani “ sanat sanat için deðil, sanat toplum içindir” düþüncesini benimseyenlerdenim.

Çok önemsediðim ve hassasiyet gösterdiðim bir konuya parmak bastýðýnýz için elimde olmadan ve hakkým olmadýðý halde deðerli zamanýnýzý aldým.

Aslýnda bu hamur çok su kaldýrýr. Ne kadar yazýlsa azdýr benimki konu hakkýnda denizden bir damla bile olsa kendimi bahtiyar ad ederim.

Hissiyatýmý arz etme adýna çok yazmak isterdim.
Fakat ne sizin, ne de bir baþkasýnýn bu kadar uzun bir yazýyý okuma sabrýna sahip olmadýðýný düþündüðüm için konunun önemine nazaran kýsa kesmek zorunda kaldým.

Deðerli zamanýnýz aldýðým için hakkýnýz helal ediniz.
Konu insan ve insanlýðý tehdit eden tehlikeler olunca dayanamýyor kontrolden çýkýyorum. Nede olsa insanýz. Hemcinslerimizi tehdit eden tehlike þahsýmýz ve neslimiz içinde ayný ayný önemi haiz olduðunu düþünürsek; Konunun önemi zaten kendiliðinden bütün çýplaklýðý ile kendisini gösterir sanýyorum.

Þiirlerime gösterdiðiniz ilgi ve deðerli yorumlarýnýzdan dolay tekrar teþekkür ederim.

Selam ve saygýlarýmla.

Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın: