Oyalanma
Dünyalýk tüm iþlerin, sonu zaten hüsrandýr.
Gaflet bahrine dalan, bu dünyaya kanandýr.
Hayatýn sonu ölüm, gerisi hep yalandýr.
Zevkler yalan olsa da, hesabý yoktur sanma.
Dün öldü yarýn meçhul, olma zalim nefse kul.
Her þeyde bin bir sýr var, düþünde þifreyi bul.
Simu zer zannetiðin, servet deðil silik pul.
Kendini aldatarak, hayal narýna yanma.
Korkunç bir yalan imiþ, yaþadýðým seneler.
Ceylan gözlü civandý, bu ak saçlý neneler.
Sanki ölümü bekler, beli bükük dedeler.
Ben genç kalýrým diye, boþuna umutlanma.
Emanet bedenini, kendi malýn mý sandýn.
Ustaya mý yaptýrdýn, pazarcýdan mý aldýn.
Yaratan rabbe inat, ne diye hor kullandýn.
Artýk dönüþ yakýndýr, gafletle oyalanma.
Bir ihtimal daha var, kullanýrsan aklýný.
Tövbe suyuyla söndür, isyanýn yangýnýný.
Aç gönlünü rabbine, kaybetme son hakkýný.
Yoluna pusu kuran, kör þeytana aldanma.
Necdet EREM
30.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.