GURBET BAHÇESİ

GURBET BAHÇESÝ
Gurbet denilen dünya bahçesinde çok cefa çektik.
Gün geldi sitem ettik öfkeden.
Oysa bilirdik herþey sabýrdan ibaretti.
Lakin nefsimiz çoðu zaman bizi ezmýþtý.
Öfkeyle kalkýp zararla oturmuþtuk hep.
Ama cefa çektik diye vefasýz olmadýk.
Vefa yüreðimizin bir köþesinde yatardý hep.
Merhamet bizim kanýmýzda vardý.
Atalarýmýzdan bulaþmýþtý bize.
Bazende kin ve nefret duygumuz kabarýrdý.
Ama kinimizde bize idi nefretimizde.
Zülümlü dünyada yaþadýk diye zülüm etmedik.
Kanýmýz bozuk deðildi, helal süt emmiþtik.
Hayasýzlýk edip hak yemedik.
Oysa yüreðimizi çok incittiler.
Aðladýk, sýzladýk, sitem ettik.
Ýmanýmýzda sabrýmýzda zayýftý.
Çabuk küser çabuk darýlýrdýk.
Dua dolaya bilseydik dilimize,
En ufak bir þeyde volkan olmazdýk.
Aslýnda bizimkisi cefa deðildi çektiðimiz.
Cefayý Hz.cafer çekmiþti,o büyük insan.
Hani Hz. Ali’ye caferin hatrýna denilince,
Canýndan vazgeçerdi,can isteselerdi onda.
Ýþte vefa onlardaydý,cefayý o büyük insanlar çekmiþti.
Bizimkisi cefa deðildi,imanýmýz zayýftý ondan.
Dünya gurbet bahçesiydi ve onlar dimdik durdular ayakta.
Çünkü imandý onlara yardýmcý olan.
Biz ise savruluyoruz en ufak bir rüzgarda.
Çünkü bizim imanýmýz zayýftýr
Dilimiz duaya deðil küfre alýþkýn.
Yaradan biz sefillere iman nasip etsin.
Yazan: Sinan TOKER
Yazýldýðý Tarih:30/09/2016(10:00) Siirt
Sosyal Medyada Paylaşın: