Bil Dedi Gitti

Derdimi anlatarak sýr dedim kara taþa
Duymasýn sakýn kimse hemen sil dedi gitti
Bu ne biçim dünyadýr cefa yaðýyor baþa
Eza nefis deðilse beni bil dedi gitti.

Kapý kapý dolaþýp ýsladým yapýþmýyor
Ne kadar zorladýmsa yar ile barýþmýyor
Siyah beyaz ana renk bir türlü karýþmýyor
Bu inadý sordumsa aslý kil dedi gitti.

Zaman mekan yok iken ervahta hep bir idik
Bir annenin karnýnda nefeslerle dirildik
Köy mahalle þu evde þekil þekil dizildik
Korunan bu bedense eski pul dedi gitti.

Allah’tan bahþedilen sevda güzel bir nimet
Kapsam alaný sonsuz gönül aþkla þazimet
Tünel karanlýk deme topladýðýn ganimet
Ýnsaný yok edense acý dil dedi gitti.

Geceleri uyursan aðlatýrsýn bülbülü
Sabýr þükür açtýrýr seherde gonca gülü
Ayýrma bahçesinden menekþeyle sümbülü
Arayan aranansa onu bul dedi gitti.

Dönüþ yolculuðunun parlar iken ziyasý
Piþirilen ruhumla sensizliðin gayyasý
Erken doðan güneþle bir delinin rüyasý
Taþýyan omuzunsa tahta sal dedi gitti.

Leyla can içinde can vücut benim çöllerim
Elimde defter kalem hem yazar hem söylerim
Biraz farklý olsa da bunlar Adem hallerim
Ölümüne sevdinse Hakka kul dedi gitti.

08.09.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:15.46.
ÞAZÝMET:Farklý, tek, eþsiz

Sosyal Medyada Paylaşın: