Yabancýsýn artýk kalbime
Yok yerin, ne ruhumda ne bedenimde.
Mazide kaldý, o güzel günler.
Tükendi, bitmez dediðimiz sevgiler...
Anma adýmý, dilin yanar.
Dinmez yüreðinde ki yara kanar.
Son buldu, beraber söylenen þarkýlar.
Koptu telleri, çalmýyor sazlar...
Dönülmez düne, düþünmek nafile,
Yaþanmamasý gerekenler, yaþandý bu sevgide.
Adýna, aþk dediðimiz kelime yalan,
Çek git! baþka gönüle, orada oyalan...
Görünme sever, yazýktýr
Attýðýn bu kaçýncý kazýktýr.
Akmasýn gözünden yaþlar,
Her aþk bitiminde, yenisi baþlar...
Yürekte kalmasýný bilmek hüner,
Seven , koþulsuz sever.
Varsa riyakarlýk, mayasýnda eðer,
Yenisini bulmak için, köþede bekler.
Bakmaz arkasýna, onunla gider.
Heyhat! utanmadan adýna aþk der...
Refik
29 . 09 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.