Seni görünce Bulutlar iniyor baþým üstüne Yoksa Benmi çýkýyorum onlarýn yanýna anlamýyorum Bakýyorum etrafýna Bana mutluluk verecek Kimse kalmamýþ yeryüzünde Seni görünce Kendimi yeni keþfediyorum sanki Kendi nehrimde yüzüyor Yürüdüðüm yolun farkýna varýyorum
Seni görünce Yüreðim acý çekmeyi unutuyor Nefes deðil seni çekiyorum ciðerlerime Kendi kimliðime bakýp Senin adýný görüyorum Ýçimde ki duygularým bile çýldýrýyor
Sen bana mavi DÜÞLERÝMÝN hediyesisin Sen bana evrenin bir lütfusun Geni görünce Gülmek için gülüþünü düþünmek bile yetiyor Güneþi olmayan bir gün gibi Gecesi olmayan ay gibi Ýftarý olmayan bir oruç gibi Seni sevmek
Sen gülüþümdeki ateþi Ne olur kalbinde söndürme Belki aldýðým nefes deðilsin Ýnan ki verdiðim son nefes olacaksýn Her þeyin bedelini öderim Beni sevmesem bile Bende kalan kýrýntýlarýn yeter bana Yüreðim buzden bir ev Ýçerisine seni bekliyor Haydi !!!! Y.szgn
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.