Uçsuz kapýlý yarýnlara, Gündüz endiþesi býraktým, Ucuz, kapalý bir sonbahar akþamýnda, Gözlerim yukarýlarda, kuraktým. Bin bir türlü pislik kokuyordu ellerim, Umutlarý yan yana dizdim, Yaðmuru bekledim, Birbirinden kusurlu düþler dokuyordu zihnim. Suyun selin çýkaramayacaðý kirler, Ne kadar ilerlemiþti bende, Fikirsizdim.
Terlerim terliyordu, Ciðerlerimde darlanma, Sýkýntýlar, birbirlerine içerliyordu, Bu maskeli çukurda þekilsizdim, Aðrýlar, sýzýlar, Bazýlar, hepler, Tekler tükler derken, Gün bitimi, kendimden, Issýzlýkta salýnarak yürüyen, Yorgun bir adam çizdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.