yalnýzlýk ve senin vuslatýn bir ýrmak çocukluðuna hareket ederken bir bulut geçiyor avuçlarýmdan bir ýþýðý beklerken karanlýk mum alevinde coþuyor yalnýzlýðým
Bir karamuk çalýlýðýnýn gölgeliðine hayranken Senden kalan geçmiþime bir bulut gönderiyorum Ama sen gezme üzerinde bir kutup soðukluðunda üþüt ruhundan çýkýp giden azaplarý
bir nehir aksýn en uzun þarkýsýnda vedalarýn bir yol alsýn gönlünden vuslatlara açýlan
bir sen yýkansýn gözyaþlarýmda benim bir acý gömülsün en dibinden tebessümlerimde
Ve bir yeþil seccadede yýkansýn günahlarýmýz baþka dünyadan gibi görünen içe dönük acýlarda ve sen olsun sevaplarýmýz bir minare uzanýþýnda öpsün göðü son bir gurur þarkýsýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.