DÖKÜLÜR PENCEREMDEN AY IŞIĞI

Dökülür penceremden ay ýþýðý
Geceye göz kýrparak uzaktan
Denizin mavi derinliklerine,

Yitik sevdalar buharlaþýyor
Daðlarýn siluetlerinden, hiç bir iz býrakmadan.
Hicrana yazýlmýþ sevda güfteleri yükseliyor.
Sahildeki, ahþap tabureli otantik kahveden,

Ayaklarýný yerden kesiyor insanýn
Kanatlandýrýp gezdiriyor, bulutlar arasýnda
Islatýyor yanaklarýný,
Sevdalýlardan süzülen gözyaþlarýnýn damlalarý

Eritiyor vücudunun her zerresini
Þebnem yapýp savuruyor
Goncanýn hasretle bekleyen yapraðýna
Ve hala
Dökülür penceremden ay ýþýðý,

Bu gidiþlerin dönüþü yok
Zira rötarý olmaz zaman çarkýnýn,
Kâinat kitabýnýn mürekkebini kullanandýr,
Dünyayý da ayakta tutan
Onsuz her þey harabe viran
Sarar kalpleri Feryad-ý figan

O ceylan bakýþlý sevda
O söylenmeyi bekleyen dua yar dudaðýnda,
O açmayý bekleyen tomurcuk gül dalýnda.
O sürülmeyi bekleyen sefa
Cennet baðýnda.

O ceylan bakýþlý sevda.
Yürekleri yakan sevda
Ürkek çekingen bakýþlý sevda


Sosyal Medyada Paylaşın: