meçhul adam
Neden sonra yavaþladý adam.
Günahý boynuna onca yükle.
Bir cigara daha yaktý da bükük,
Feleklere inat oturdu adam.
Onu anlar gibi sordu biri:
’Nereye yolculuk usta?’
Bir akasya aðacý dibinde adam,
’Geldiðin yere gidilirse..." dedi.
Hýzlý söndü cigarasý yine.
Yavaþça doðruldu yerinden adam.
’Nereye üstad?" dedi mâlik pes sesiyle.
’Ah keþke bilinse!" dedi içten içe.
Mâlikin küçük çocuklarý geldi.
’Baba biz parka gidiyoruz.’ dediler.
Üzerini düzeltti hemen adam.
’Hadi gidelim çocuklar!’ diyesi geldi.
Sonra felekleri hatýrladý adam.
Çam fideli çantasýný aldý kambur sýrtýna.
Yakýnlardaki bir mezarlýða hýzlandý,
Son cigarasýný yakarak adam.
Neden sonra hatýrladý adam.
O da babasýna aynýsýný derdi.
Adý park olmasa da giderdi.
Bilinçsizliðiyle akan feleðe inat.
Dikti çam fidelerini mezara.
Kaldýrdý günahkar elleri havaya.
Etti duasýný gözlerinde hüzün.
"Ben yine gidiyorum sen gibi olmasa da,
þimdi sensiz oyalanýyorum baba..."
diyebildi feleðe karýþýrken adam.
Scatter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.