UMULMADIK İŞ OLUR!...

Bin hevesle bir ana;
Bir kýz bulur oðluna.
Niþan ,düðün takýlar,
Serilir hep yoluna!

Çok geçmeden hevesi;
Bir seraba dönüþür!
Çaresiz kalýr oðlan,
Sevgisini bölüþür...

Þeytan girer araya,
Huzur kalmaz yuvada;
Kaynana saygý bekler,
Eli kalýr havada.

Bulur kaynanaya;
Yakýþan takma adý!
Kendini bilir Melek
Kaynana olur cadý!..

Ya gelin çok savurgan;
Ya kaynana pasaklý,
Kavgayý kýzýþtýrýr!
Þeytan köþede saklý!?

Tadý kalmaz hayatýn,
Çekilmez evin hali;
Kararýr günde güne ,
Oðlanýn istikbali...

Neden nedir bilinmez;
Ýki taraf da haklý,
Her an kavga, nizah hýr
Ermez kimsenin aklý!?

Eylesek bir barýþý!
Bir ortak yol bularak:
Sen evlat ol, ben ana;
Aklý baþa alarak...

Gelin bunu rüyada
Görse bile irkilir;
Düþler bir gün gerçeðe;
Döner bel ki kim bilir?

Bu dünyada oyun çok;
Geçinmeye alýþýn!
Ýþin sonu gelmeden,
Kucaklaþýp barýþýn...

Ufak, tefek hatayý,
Her ikisi görmese!
Kötü sözler katarak;
Cevabýný vermese..

Sen oðlunun anasý;
Gelin bir ana kýzý,
Gamlý geçen günlerden!!
Kalýr yürekte sýzý.

Þu fani dünya için;
Kavga etmek deðer mi?
Düþünse iki insan,
Bir birini hiç yer mi?

Bir ortak yol bularak;
Geçininiz gül gibi.
Evlat ana olunuz!
Olmayýnýz el gibi...

Benden size nasihat;
Oðlan gider kuþ olur,
Ýyi düþünün taraflar,
Umulmadýk iþ olur.

Süleyman ÜSTÜN ( BOÞ ZAMAN MANZARALARI Fi Tarihi )






Sosyal Medyada Paylaşın: