Ay küsmüþtü geceye.... Yýldýzlar ayý takip ediyordu Saklandýlar...ýssýzdý gece Samanyolunun kuyruðuna takýlan Bir kaç yaramaz çocuk dolaþýyordu sadece... Sesleri çýnlýyordu...Iþýksýzlýðýn ortasýnda.... Aðlamaklýydý gökyüzü... Bulutlar dökülüyordu geceye damla damla.... Efil efildi rüzgar...mýh gibi sessizliði deliyordu Gerilerden görünmekteydi güneþin aya yansýmasý .. Ay saklansada gizleyemiyordu kendini.. Ýçinden fýrtýnalar geçsede... Parlamaya devam ediyordu....sessizlik hakimdi.... Lakin güneþin aya vuslatý asla...hiç bitmiyordu.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.