Celladıma aşk mektubum

Sýrtüstü yatmak çok acý veriyordu. Saðýma döndüm ve bir küçük yel ciðerlerime doldu. Ne güzel koktu böyle. Sanki her yer bahar olmuþtu. Rengarenk çiçekler mi vardý acaba her yerde? Bahçede miydim acaba? En sevdiðim þey hamakta sallanýrken kitabýmla haþýr neþir olmak zaten . Kahve ya da çay da eþlik etsin ama. Hele Paþa da kovalarsa kedileri tadýndan yenmez.

Bunlarýn hepsini bir iki saniyede aklýma getirip o çiçeklere bakmak istedim. Baþýmý kaldýrdým o çimento çuvalý kadar sert yastýktan. Tutulan belimin aðrýsýný hissederken sýzlanamadým bile. Þaþkýnlýðým çok kýsa sürdü. Taþ duvarlar, demir bir kapý. O kapýnýn altýndaki ince boþluktan süzülen yetersiz ýþýk. Soðuk ve taþ bir zindan bu.

Burada mýydým ki ben? Ne kadar acý verici hepsini hatýrlamak. Kalbim patlayacak gibi aðrýyor. Haketmiþ miydim bunu ben peki? Bir yalandý söylediðim. Hayat biraz geç býrakmýþtý belki sana. Belki de sen erken geldin bana. Onca gözyaþý ve sinir harbi. Ben yine zindandayým. Senin ellerinle, senin gözlerinle, senin gönlünce ve senin kelimelerinle.

Özgürlükten ne buldum ki zaten ben? Bilmiyor musun ki, anlatmadým mý sana bütün bunlarý? Zaten yeterince vurgun yemiþtim ben. Acý çekmiþtim hem de özgürce. Hapsettiðin bu duvarlar inan daha sýcak o özgürlükten. Kalbine uzak belki, gözlerine de, ellerine de. Düþündüm de burasýný ýsýtan sebep yokmuþ aslýnda. Sen yoksun, ulaþýlmazsýn madem. Ne kaldý geriye...

Bu sýcaklýk ne peki? Nasýl oluyor da senin zindanýn daha sefkatli dýþarýdan? Düþünüyorum. Düþünüyorum. Düþünüyorum ve kendimi birden bire bir taburenin üstünde buluyorum. Üstüm deðiþmiþ, yeni kýyafetlerim var. Çocukluðumun bayramý geldi aklýma. O temiz ve yeni ebiseler. Sabahýn coþkusu ve çocuksu sevinçlerim. Sevinmesine sevinirimde, boynuma urganý geçirmiþsin onu farkettim. Üstümdeki yeni elbise de kefenim olmalý. Merhaba kefen, ben de mahkumum.

Az sonra teammüllere göre sanýrým bu tabureyi alacak altýmdan. Kurban olduðum celladým. Kalbimi de sökmüþ zaten daha asmadan. Ellerinde duruyor. Duymuyor musun beni kefen? Heyy sana diyorum yahu. Cevap verir insan. Kýsa bi sessizlik.

Ýnsan deðil ki o. Duymaz ki. Hatta celladým bile duymuyor. Ýnsan mý? Evet sonuna kadar insan. Çok güzel kalpli bir insan. Çok güzel yüzlü bir insan. Belki kalkacaktým ayaða, elini uzattý bana. Doðruldum sandým sonra. Býrakýnca yere kapaklandým yine. Çok sefkatlidir o cellat. Siz siz olun cellatlara kýzmayýn olur mu? Onlar belki de size iyilik yapýyolar. Hayýr caným ne alakasý var öldürmekle cinayetle. Ýyi tarafýndan baksana. Acýný dindiriyor belki senin. Ne anlamaz adamsýn yahu cellata kýzma. Kýzamazsýn ki. Sen de yoksun. Kiminle dertleþiyorum ben peki? Urgan mý beni bu hale koyan, tabure mi? O zindandan hiç çýkmasaydým keþke. Orasý daha iyiydi, hem dýþardan hem daraðacýndan.

Ne hatýrladým biliyor musunuz? Hani düþünüyordum ya bu zindan bile sýcak bana o güneþin ýsýttýðý hamaðýmdan. Buldum. Söyleyebilir miyim sayýn celladým? Ýzin verir misin bana? Gözlerine bakarak söylemek istiyorum ama. Yaklaþ. Korkma hadi ölmedim daha. O zindan seni sevdiðim için sýcacýktý. Soðuktu ama ýsýtýyordum ben onu. Seni seviyordum çünkü.

Tonlarca soru sorabilirsin bana. Saçma bulabilirsin. Hayatýna sokmayabilirsin beni. Senin tercihin. Ben seni hep severim ama. Zaten þu anda bu tercihi yapmayacak mýsýn? Ya senle kalacaðým ben sýcak zindanýmda. Ya da sýcak mezarýma gireceðim kefenimle.Efendim. Yok yok seni seviyorum ya ben o yüzden mezar da sýcak. Sensiz de olsam her yeri ýsýtýr senin sevgin. Haklýsýn çok konuþuyorum ben. Son sözlerim ama yahu, dur sende biraz.

Kalmamýþ zaten daha anlatacaklarým. Bu urgan akýl mý býrakýr insanda. Eðer benden ayrýlmak istiyorsan taburemi çek þimdi. Yaklaþ ama iyice bak gözlerime. Gözlerime bakarak yap bunu. En son gözlerini hatýrlamak istiyorum çünkü. Ölürsem o bakýþýný, yaþarsam ikimiz ölene kadar bana deðecek bakýþlarýný istiyorum. Bilirsin senden hatýra bu defter kaldý bana. Bu yazý sana aþkýmýn imzasý, o istediðim bakýþlarýn da bu aþkýn mührü olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: