Evden kaçtý bize geldi Huriye. ‘’Varmam’’ dedi o altmýþlýk Nuri’ye. Bir yanýmýz Irak, bir yan Suriye. Doða okulunda dersler baþladý.
Bu okulda pencere yok baca yok. Ders verecek muallim yok, hoca yok. Böyle iken bir tek fikri cüce yok. Doða okulunda dersler baþladý.
Sýnýf yoktur, aldýrmayýz kýdeme. Ne mümessil vardýr ne de hademe. Ama sakýn ‘’ Bu nasýl okul?’’ deme. Doða okulunda dersler baþladý.
Yoktur burda elektirik akýmý. Dað baþýdýr, bin beþ yüz var rakýmý. Kim bulmuþ da biz kaybedek bakýmý. Doða okulunda dersler baþladý.
Bu okulda jeneratör, pil yoktur. Bu okulda melodili zil yoktur. Ýngilizce, Fransýzca dil yoktur. Doða okulunda dersler baþladý.
Sýkýþýnca biz girmeyiz sýraya. Her yer hela, yap oraya buraya. Tezek baðlar, ot sararýz yaraya. Doða okulunda dersler baþladý.
Bizimkisi iþte böyle bir okul. Destanýný dinle, hele az sokul. Bunu böyle yazdý Sami denen kul. Doða okulunda dersler baþladý. Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.