ÇİÇEĞİM

seni yorgun topraðýma ektim
gönül pýnarým la besledim
konuþtum
okþadým
sevdim
seherleri açarsýn diye bekledim

nefesimle ýsýtýp
aþkýmý verdim
yaðmur olup
gök kuþaðýmý serdim
çiçeðim baþaramadým
yenildim
küstürülmüþ ruhuna giremedim

al beyaz renklerine ümitlendim
heyhat
yapraðýný bile yeþertemedim
ne sevgim yetti
ne þefkatim
yüreðine þarkýlar söyletemedim.

07.11.2005.Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: