İÇİMDEKİ SENSİZLİK

Dün yine yapayanlýzdým sensizliðin hasreti doldu yüreðime sonsuz bir hüzünle atým kendimi

sahile oturdum denizin kýyýsýna yaktým sigaramý kýyýya vuran dalgalarý seyretim seni düþündüm

senin hayalini kurdum sahilde el ele dolaþýrken sanki senle deinize fýrlatýðýmýz taþlar

bir bir üstüme gelip kalbimi acýtýyor yokluðunla sanki dalgalar kýyý ya deðil yüreðimin derinliklerine

vuruyordu senin yokluðunda daldým umutsuz ca maziye böylesi çok zor kendime hep sordum

senmiydin unutamadýðým yoksa anýlarýmydý unutamadýðým bazen kolarýmý açýp hayalini

kucaklarcasýna sarýp ben geldim ben geldim aç gözlerini aþkým der cesine haykýrmak geliyor

içimden ama yoksun sen yoksun ölümlü dünyada deðerini bilemeden gitin býraktýn beni

hayalerinle baþbaþa sensizliðin sarhoþluðuyla okadar acý çekiyorum ki anlatýlmasý imkansýz

yaþanmasý zor olan duygularla ayakta klmaya ve seni içimde yaþatmaya çalýþýyorum ama

sen yoksun sen yoksun artýk YANLIZLIK ADINA SENSÝZ YAÞIYORUM ÖLÜMLÜ DÜNYADA


Sosyal Medyada Paylaşın: