Akþam olur, mavilerin üzerine çöker yalnýzlýk Sensizlikte benim üzerime çöker öylece, sonuç tekrarý yalnýzlýðýn Kan damarlarým yoklukla dolu, Kalbim çarpýyor ayrýlýk vaktinin yýl dönümünde Tam da bugünü akþama sýký sýkýya baðlayan 19.05 sularýnda ayrýlmýþtýk. Ay ýþýðýnýn üzerine su döktük, Artýk söndü güneþin alevi de Altýndan saatim mýrýldanýyor Kimsesizliðe son üç dakika!!
Gazeteler de yine kokmuþ haberler Yarým kalmýþ aþklarýn sancýlý sayfalarý Soðuk duvarlar da çimlenmiþ buruk sesim Su, içtiðin bardakta öylece duruyor Yosun tutmaya baþlamýþ bile Ýnan o bile güzel kokuyor. Mutfak lambasý yanmayalý çok oldu Parmak uçlarýmýn çatlamýþ yanlarýna çamur sürüyorum. Nereye dokunsam lekeli izler býrakýyorum Akþam oldu, maviyi çökertmek üzere yine altýn saatim mýrýldanýyor, Kimsesizliðe son 2 dakika!
Bedenimden çýkýþ yapan her þey gibi bu gece ben de, çýkacaðým içsel karmaþamdan Ay’ý ve güneþi karartmak için göðe yükseleceðim. Adýnýn baþ harfini silip lehçemden, buðday tepelerine atacaðým kendimi, salýnacaðým Öyle k/aðýt yarasý gibi deðil bu, Sirenleri çalýp duran bir ambulansýn çýðlýk n(y)arasý gibi Yeniden baþlatacaðým kendimi Sana çýkan bütün yollarý , kýldýðým iki rekat namaz ve okuduðum iki sayfa Kur’an ile ruhlara armaðan edeceðim Basitleþmiþ hayatýmýn zengin kýsmý olan seni Þimdi yoksullukla takas edeceðim Altýndan saatim mýrýldanýyor Kimsesizliðe son 1 dakika!
Altýn yandý gümüþ oldu. Gümüþ ise soldu, kül rengine dönüþtü Kül rengi, küf rengi derken; bu kez ben seslendim, altýndan saatime; Kimsesizliðe hiç kaldý!! onsuzluðun mertebesinde, ay ve güneþi bir kaþýk suda boðdum. Þimdi ,lambada titreyen alev ile oturun. Karanlýkta yolunu kaybeder belki size uðrar Ey ruhlar! Bir bardak çayý eksik etmeyin. Þimdi O’na iyi bakýn!
-Pervaneha- Sosyal Medyada Paylaşın:
Pervaneha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.