TEBESSÜM

Artýk insanlara gülümsemiyorum.
Sadece hayata gülümsemelerim var benim.
Ýnsanlar....
Her gülüþümü....
Ya kýskandýlar....
Yada beni saf sandýlar.
Oysa ki bendim hayatýn tadýný çýkaran.
Onlar yaþayýp gitmiþti körü körüne....
Bir zere bile mutlu olmadan....

Çünkü ben.
Rabbim yaratýðý .
Can verip yaþatýðý.
Her þeyi sevdim.
Sevmesini bildim ben.
Aza kanaat getirmeyi.
Bana sunulanla yetinmeyi.
Þükür etmeyi bildim ben.
O yüzden hep gülümsedim ben.


Taþ atan insanlara..
Ekmek atmayý.
Yalan konuþtuklarýný bildiðim halde.
Gözlerine bakmamayý.
Yüzlememeyi seçtim ben.
Ne anlatabilirdim ki...
Kendi yalanýna kendi inanmýþ insanlara ben

Ben hayata gülümsemeyi seçtim.
Sevdim,sevildim.
Güldüm.
Aðladým.
Hayatý acýsýyla tatlýsýyla sevdim.
Bütün insanlara ,hayata inat.
Ben bu dünyaya bir tebessüm býrakarak gitmeyi seçtim.

Sosyal Medyada Paylaşın: