19

Karanlýða gömülüyorsun çýlgýn özleyiþlerden kaçarken,
hatta bazen muhteþem düþler büyüyor gözlerinde;

yüreðinin bahçesinde yaratýlmýþ.

Saatler, saatleri kovalýyor.
Zaman bir çocuðun dilinde,
eðlenceli bir þarký gibi.
Oysa bizim için ne kadar geç,
ve bitmek bilmez bir trajedi.
Eski ve küflüyüz artýk
Mabedimiz yýkýk, sunaðý kýrýk.
Fark edermi?
Belki bu gün eylül
aylardan cumartesi.

Bu dünya
hangimizin düþü acaba?

-Bu dejavu-

kimin rüyasýnda dolaþýyoruz
fark etmeden düþ-aylaklýðýmýzý.
Hepimiz hangi birimiziz
ve o birimiz hangimizin düþünde?

Þimdi vakit kalmamýþken
Ýnan anlamsýz bu savaþ...
Ben böyle yenilgiye hazýrken.

Göç edenlerin beklendiði kadarsýn
içimin ekvator çizgisinde
ve sýrýlsýklamsýn gözlerimin okyanus kýyýsýnda.

Gözlerinde þüpheli kýrlangýç bakýþý
ve her kapýya çýkan ifadelerle kaplý yüzünün bir köþesi

Sen yoksun ya
O resimdeki yerinde
Siyah beyaz kalýyorum yokluðuna...

Sosyal Medyada Paylaşın: