Sevdiğim
Ýðde çiçek açtý ibibik uçtu
Arýnýn suyundan kelebek içti
Kýnalý turnalar yamaçtan geçti
Aþkýmýz vuslatsýz kaldý sevdiðim
Yaþadýðým dünyam þehirim sensin
Kapýlýp gittiðim nehirim sensin
Ezelim ebedim ahirim sensin
Senden gayri her þey öldü sevdiðim
Tebessüm, sevginin kefaret hayrý
Sarýlmaktan gayrý, yol var mý ayrý
Gözlerim üþüyor yeter gel gayri
Muhannet halime güldü sevdiðim
Hatýralar kandil, kandil yanarken
Felek günlerimi sensiz sýnarken
Sanma ki ölüm yok bize çok erken
Kaç bahar yeþerip soldu sevdiðim
Zekâtsýz güzellik varlýða hakir
Bilal’ým aþkýndan kalmasýn fakir
Yaratanýn sev diyen emrine þükür
Bedenim yolunda çuldu sevdiðim... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.