Bir adam vardý Ortaköy sahilde Elinde bir resim Resimde Gül bakýþlý bir güzel Adam resme bakýyordu Gözleri yaþlý... Bir kadýn vardý Ýstanbul da Ben Ýstanbulum diyordu Bir rüzgar esse kokusu sarýyordu ortaköyü Ve adam her nefes çekiþinde ah ediyordu Ýstanbul yani kadýn hüzün yaðmurlarýna boðuyordu adamý Kadýnýn baþý aðrýyordu Bazen acýdan gözlerini açamazdý Bazende adama git gelme derdi Adam biliyordu ki kadýna öl dese Ýstanbul ölürdü ... Bir adam vardý kadýn Ýstanbulu seviyor diye Bir þehri kýskanýyordu Aþkýndan...
19916 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.