gecenin soðuk tenini ecel gibi sardým bedenime albýzlarýn cinlerin kurultay yerinde kahýr hane odamda benden kaçan ruhumu ve seni bekliyorum çaresiz ümitsiz ve de sensiz
sinirlerim arap saçý dolaþýk hükmedemedim tüm hücrelerim aþkýna aç aklým sana aþýk umutsuzca bekliyorum düþüncelerim karýþýk bekliyorum çaresiz ümitsiz ve de sensiz
gözlerim sekiz yönde dört bir köþede her þeyde umarsýz seni arýyor uzak meyhanelerden þuh kahkahalarý geliyor kadýnlarýn davetkar günahkar sabrediyorum kahrediyorum bekliyorum çaresiz ümitsiz ve de sensiz
bakýyorum resmindeki gözlerine yakýyorum bir tane daha tabut çivisinden dumanlarý savuruyorum hayallerimin içine saçlarýn aklýmda ama ellerim þakaklarýmda bekliyorum çaresiz ümitsiz ve de sensiz
nerelere gittiyse hala dönmedi ruhum aklým tutsak nefsime kusarcasýna küfrettim gurbeti baþýma saran kendi hatalarýmla yazdýðým kaderime boþalan þiþeye yarý dolu kadehime sarýlýyorum yokluðunda ruhumu da al getir bekliyorum çaresiz ümitsiz ve de sensiz
ey ruhum ey sevdiceðim nerelerdesiniz bekliyorum ölümüne çaresiz ümitsiz ve de sensiz
ARALIK 1976 POLÝGON/ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.