DOSTLARIM ARKADAŞLARIM VARDI
Uzakta durmayý marifet sayan,
Ne kadar insan olsa da yola çýkýlmaz.
Acýlar senindir ey kalbim, dayan,
Bir tek balta darbesiyle aðaç yýkýlmaz.
Þimdi rotam deðiþti baþka limana,
Fýrtýna bitince gideriz bir gün.
Kalpsiz insan hiçbir zaman gelmez imana,
Deli gönlüm baþka bedenlerde vuslata sürgün.
Bu acýlar çileler bir gün elbet bitecek,
Umut ediyorum olacak her þeyim düzgün.
Zalimlere Yüce Mevlam bir dur diyecek,
O zaman kim olacak bakalým ebedi üzgün.
Bu yaþadýðým kaderi kim belirliyor?
Bilmem ki ne kadar hüküm sürecek?
Ha bugün ha yarýn derken yaþ ilerliyor,
Kan aðlayan gözlerim birgün gülecek.
Deniz ortasýnda kaldým yýlan aradým,
Arkadaþlarým dostlarým vardý,hani çoklardý?
Hayatýmda ilk defa ben sevdalandým,
Döndüm arkama baktým ki onlar yoklardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.