Insanlara ibret için mi yaratýldým Tanrým.. Neden geçmeyen bu yaralarým? Ruhum delik deþik bakýyorum hayata,kýrýk camlar varken yüreðimde Ben de birgün gülebilecek miyim? Heran liman oldum ben Tanrým. Hayvan,insan demeden tüm kalbimle kucak açtým. Her kimi mutlu ettiysem ondan bin yara aldým.. Ruhum kopuþta, Kalbim ezik, Gururum kýrýk, Sevgiye inanmaz artýk bu kulu Sen seversin dimi beni? Gel ey kulum! de çaðýr haydi Ben çok yoruldum Tanrým... Ne olur gör duy beni... Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.