Sevgi Para Aþk Evlilik Ölüm Boþanmak … Ne varsa akla gelen sabah sabah Topladým masadan birer birer Bir kaðýda yazdým Buruþturup çöpe attým
Bir dilim kepekli ekmeðin sýcaklýðýnda Taze çoban peynir damaðýmda Bir rafadan yumurta Haydi bu gün ye dedim Neyin perhiziyse bu Yaþamýma kilit vuran Üç beþ yeþil zeytin Ýki bardak þekersiz demli çay (gerçi bunlarý bulamayan da var)
Çýk bir taraflara dedim Ellerim üstlüðün ceplerinde Attým kendimi evden Sokak aralarýnda buluþup düþüncelerimle Ben ve Nazým Dedem Hiç deðilse dolaþtýk birkaç saatliðine
Bakýndýk birlikte Yaþamýn ardýndaydý çöptekiler Yaþamak yorgunluksa Yorgunluk yaþamýn en güzel bedeli dedik
Kedi gördük Köpek gördük Açmýþ yeþil yapraklar Baharda nefes almak da var Hava aldýk Su içtik
Dahasý Bir ayna tuttuk yaþama Ve Kendimizi gördük
5 nisan 2008 Denizli Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.