MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Özünden kopukmuş meğer…
AZAP

-Özünden kopukmuş meğer…






hiç gül gibi açan þuh mu þuh bir gülümseme
düþmedi ki bu kadersizin yüzüne
buz tutup üþüdükçe de üþüyor hepten yüreðim
kirli duygularý için hain bir neþterle de kazýtýyor
has bedenimi her türlü de arsýzlýðýyla
bir cenderede tutulduðum gün gibi de aþikar
namerdin sinsi oyunlarýnda yayýk varý çalkalandýkça
kaderin cilvesine kapýlýyorum her an bir kertik çýrpýndýkça

etimi lime lime etti de nedense hiçte çýkmadý gýkým
sýðýnaðým oldu geceler her türlü kabuslarýyla
elzem olan ne varsa hiç girmedi ki kapýmdan içeri
her anýma köz gibi bir hicran armaðan edildi zehir zýkkým
çökertip yýkarken tüm emeklerimi kalpteki hayýr’sýzým
içim ve dýþým bir azaba boðulup da duruyor akýn akýn

yan yüreðim yan çileler hep týkanýyor nefesine
hazan hep ters geldi bana doðum günümde
her eylülde olduðu gibi
tek baþýma kaldým yalnýz hem de kimsesiz
yaprak yaprak dökülüyorum köz gibi yakan hislerde

ruhum kökünden kopuk bir aðaç gibi kuru ve yapraksýz
ve savruluþta da durur her bir organým her biri bir ücraya
geceye çöken ayda kapanýrken gönlümün karanlýðýnda
tut artýk sende bir yolun perçeminden
iyi tut ki taptaze kan olsun yüreðinin susuz derinliðine
uyan artýk düþtüðün o tuzaklý kahpe gönülden
edepsizliðe bulanmýþ kalbin oklarý zehirli olur
eninde sonunda gömülecektir o cehennemin esfel-i safiline

her bir aným kýzýl bir felakete gebe bu saatten sonra
rüzgarý keserken yüreðimde ki yaðmurlarý
içli bir hoyrat okunuyor belli belirsiz geçmiþten geleceðe
özünden kopukmuþ meðer
aslý astarý olmayan çýkarcý biri dönüp de dururmuþ etrafýmda
hatam o sahtekar gülüþlerinin derinliðinde
ve körü körüne yapmacýk bir sevgiyle barýnmýþ bu saf yürekte

güpegündüz ortaya çýkabiliyorsa tüm rezilliði
geceyi beklemeye ne hacet ki
çöküþ çoktan baþlamýþ bile gönlünün tutarsýzlýðýnda
çýkarýnýn kapýsý sonsuza kadar açýkta
giren de çýkan da hiç belli bile deðil
ve þu bedbaht gönlüm elini tez vakitte çek diyor
illa ki
bir fýrsat da doðmuþken yepyeni bir hayata
hemen yelken aç ki an bu an yoksa gidiþ felakete

külçe gibi düþmüþüz ellerine sorup da soruþturmadan
þükür ki ellerim bir cana dokunmadý hiç deðilse
birde aklý koruduðuma þükrediyorum fitneliklerinden
hele ki
diþlerini hiç çýkarma gözlerini de sakýn ha ayýrma
aðlar sýzlar gibi de yapma bunlar hep bilindik vaka

son demem o ki
baðýný tüm þartlarýný yerine getirip de sen koparmadýktan sonra
hep bende baðlý kalacaksýn girdiðin ve gireceðin tüm günahlarla

hangi kitapta hoþ görülüyor ki düze ve refaha çýkar çýkmaz
kalleþçe arkadan hançerlemek
ha birde onca emeðim ve nimetimden sonra utanýp da sýkýlmadan
birde sen gözdaðý veren mi olmalýydýn
haydi elinizi de hiç arkanýza sakýn ha hiç koymayýn
mimlendiniz nasýlsa buyurun yolumda izim de apaçýkça belli
isterse çýksýn ortaya bana tüm ettiðin ve de edeceklerin
artýk bu iþin karanlýk sonunu varýn biraz da siz düþünün

istersen bölüþelim tüm mazimizi gel de
geçmiþte sýcak ne vardý ise býrakýver bana
soðuklar da yakýþýr kalsýn sana
ne sen yanlýþlarýnda da ellerimde yanýþta da kül ol
ne de ben donup da kalayým senli gönül üþümelerin de…



(17.09.2016) AZAP…












Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.