Sanmayın ki Ortaçağ da Oldu Bunlar

’’Srebrenitza’da þehit düþenlere’’


Sen bu ovalarý,köyleri,
Acýmasýzca kurþuna dizdiðin zaman;
Yýllar önce bir o gördü,bir de kaybolan zaman...

Sen bu insanlarý,
Kadýnlarý, çoluk çocuklarý,
Defterden sildiðin zaman;
Senin de defterlerini dürenler çýkacaktýr, sonra baþka bir an,
Bekle bakalým...

Sekizbin þehit.
Birden sekizbine kadar saymaya kalk,
Beþ saatde sayarsýn ancak;
Beþ dakikada sekizbin insanýn canýna kýymak...

Barýþgücü askerleri,
Siz neyin gücüydünüz orada...
Herhalde elinde silah olanlarýn.
Herhalde þerefsizlerin.
Herhalde güçlünün gücü...

Sanmayýn ki Ortaçað’da oldu bunlar.
Yirminciyüzyýl,yaþanýlan zamanlar...

Hani o Allah’ýn belasý atomun atýldýðý,
Ýnsanlarýn köle gibi satýldýðý,
Yoksullara tepeden bakýldýðý,
Þerefsizlere kahramanlýk madalyasý takýldýðý,
Ve katliamlarýn baþtacý yapýldýðý,
Sözde bilim ve teknik çaðý;yirminci yüzyýl...
Ýyi ki geride kaldýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: