YÜREĞİMİN KAPISI...

Hasret daðlarýndan vuslata Yolduk
Suskundu yüreklerimiz aþk yangýnlarýnda
Birleþirken ellerimiz hasretinde kaldýk
Sanki garip bir serçe hüznün zamanlarýnda...

Gözlerim ömrümün her saliyesinde
Gün batýmýna yelkovaný aniden durmuþtu
Dolaþýyorken zamanýmýzýn her saniyesinde
Akrep yüreðimizden on iki den vurmuþtu...

Kaç baharlar yitirdim seni bulmak için
Yine de tükenmedi bitmedi umutlarým
Bu aþkýn özlemiyle aðardý simsiyah saçým
Yüreðimin kapýsýný , bir tek aþkýn kýrmýþtý

Her gecenin mutlaka bir sabahý var derdik
Sonu hasret bu yolda biz ömrümüzü verdik
Sevda rüzgarlarýnda aþklarý yere serdik
Ben bu candan geçerken, kolun beni sarmýþtý

Ýçimde sýzýlarým bitip tükeniyorken
Ellerim titriyor bak seni yazamýyorum
Ýçimin acýsýný içip yudumluyorken
Sigaramýn külünden caným yine yanmýþtý...

Yine yangýnlarda þu yüreðim günler boyum
Yine yalnýzlýk kol gezerken damarlarýmda
Yine özlemler sarar, seni arar beþ duyum
Yine sevdan ruhumu, sessizliðe salmýþtý
Yine hasret ateþin, beni benden almýþtý...


Yüreðimsin Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: