Seninle Yaşadım Hasreti, Diyâr Diyâr...

hani! ayný mevsimlerde açardýk kýr çiçekleri gibi.
Yaðmurlarda saklanýp, Güneþ toplardýk umutlara
Hani!.. fýrtýnalar kopardý, yüreklerimizde zaman zaman.
meydan okurduk hep, ayrýlýk rüzgarlarýna...
Oy!.. sevdam, duy beni !..
çýðlýklarýmý Duy.


Hala içimde o heyecen o umut,
Hala içimde sakladýðým aþkýn var .
ve hala özler yüreðim seni,
tütersin gözlerimde bahar bahar...
buðulu gözlerde hüzün, gönlümde hazan
Hala kahrolasý,tutsaðý olduðum aþkýn var...

her damlasýnda hasret,
her damlasýnda sevda
aþk kokar toprak buram buram

çiçek yüklü dallar,çimen yeþili gözlerin.
cennet kokar aþk bahçemin gülleri.
tükenmez umutlarý, susmaz gönlümün bülbülleri...


umutlara tutunarak týrmanýrken mýsralara hece hece
Asude bir uykudan uyanmýþtý sanki tüm þehir.
çýlgýnca duygular yaþýyordu yüreðim gün ve gece
Ufka dalýp Allah’a yalvarýrken þiir þiir...


hayatýn girdabýnda düþtüm yüreðine.
tutuklu kaldým en ücra yerinde, sevdiðim oldun...,
Kimi zaman kardeþten öte bir dost,
ve;
Her zaman gözlerimde bir ýþýk,
sen doldun içime, her gecemin seherinde...


Gece olunca þiir düþtü yüreðimden,
Mýsra mýsra,dize dize hep sen.
Gökyüzünde göz kýrpan yýldýzlar
dilimde aþk heceleri..
sabrým sonu mechul yollarýn kapýsýný zorluyordu
Naralarým artýk meydan okuyor bütün dünyaya,
ve sessiz sessiz yüreðimin çýðlýklarýnda ;
dudaklarým halâ Ýsmini sayýklýyordu...

Bu son duraðýnda ömrümün,
sendin beklediðim yâr.
var oldum yeniden sevdanla,
seninle doðdum;
seninle yaþadým hasreti, diyâr diyâr...

sen Ýçimin derinliklerinde bir ses,
sen baþýma dolanan gök kuþaðý.
sen haykýrýþlarým, sen heyecaným;
sen cansýn sevdiðim, soluduðum; nefes nefes

Oy sevdam !..
vurgun yedim aþk denizlerinde,
uyansam;
Seni öpsem uzansam yine
uyusam ah! ölsem o dizlerinde

Serap Bozkurt




Sosyal Medyada Paylaşın: