Sevdiklerin için kendini fedâ ettin de n’oldu Bak kýrýlsan da, üzülsen de Kimsenin umurunda deðilsin be ruhum Yorma kendini boþuna Vazgeç boþ yere çýrpýnmaktan, topla(n)maktan, böl(ün)mekten Herþeye, herkese raðmen Suratlarýna çarpa çarpa gülümsemeyi baþarýyorsun ya hâlâ Sen ona bak
Uyan diz boyu fekadarlýk uykusundan Bir güzel silkelen Çýkar gereksizleri hayatýndan Kendin için yaþamayý seç tüm seçeneklerdan Aç kollarýný þimdi kocaman En derininden nefes al, sekizer daireler çize çize yüzünde Hafifle göðün masum bulutlarý kadar Orada uçan en özgür kuþ sen ol Çýlgýnca baðýr, çaðýr cellâtlarýna
Ve kendini sevmeye baþla yeniden Doyasýya þükür ek kýrlangýç çýðlýðý kaçan yüreðine Ben hep yanýndayým ruhum Yeter ki sen kendini kurbanlýk koyun gibi hissetme Býrak kýymetini bilmeyenler sýfýrýn altýnda sevgisizliðinden donsunlar...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.