aþk bu sevgilim ne yokluðun ne yalnýzlýk nede kurþun sesi nede nede can acýsý buna engel bu uðurda yenilgiler aldýk düþtük kalktýk ama hiç yenilmedik sevgilim geçmiþin acýsýný geleceðin güzel günlerine sardýk yýllarýn eskitemediði bir aþk bu bu uðurda acýlar aldýk hançerlendik sýrtýmýzdan vurulduk ama yenilmedik sevgilim ama vazgeçmedik sevmekten aþk bu sevgilim bir adamýn bir kadýna duyduðu türden yada bir kadýnýn bir adama öyle gelip geçici deðil bir ömür bir asýr bir yaþam aþk bu sevgilim eksile eksile çoðaldýk bir kalp büyüklüðüne dünyayý sýðdýrdýk kaç yýldýz söndü üstümüze kaç ay bizi terk etti kaç yaðmur kaç mevsim gelip geçti þehrimizden yine eylülle yýkadýk kirli sevdamýzý yine temmuz sýcaðýnda kavrulduk yine bir mevsim bir papatya yapraðýnda son nefesimizi verdik yine yenilmedik yine vazgeçmedik sevmekten sevgilim aþk bu sevgilim resimler bakmaktan soldu yapraklar sarardý sýrtýmýza kör býçaklar saplandý nerde yanlýþ yapmýþtýk nerde durmasýný bilmedik anýmsanan her anýda dinlenen her türküde her þiirde bir parçamýzý býraktýk aþk bu sevgilim düþ’tük kalktýk yüreðimiz acýdý ama yenilmedik sevgilim ama vazgeçmedik sevmekten.
ibrahim dalkýlýç
15/09/2016 22:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.