İsmail'ler
Buzlu sular çarpýnca bebek yaþlý aðlýyor
Yýlan dahi kaçmýþken can havliyle üþüyor
Yitip biten milyonlar kime gelir saðlýyor?
Sonbahar çok uzakta tüm yapraklar düþüyor.
Ýnanan her mümine acý ve dert veriyor
Harman yeri gönülle hala dostluk diliyor
Melül mahzun kuzular Þehadete eriyor
Gonca kýrmýzý güller dünyadan çekiliyor.
Arkadaþ arkadaþý durmadan karalýyor
Sonra da bir güzelce sülük gibi emiyor
Ruh veda yarýþýnda bu çember daralýyor
Aklý havada olan sýra bende demiyor.
Toplanmýþ Avrupalý beni kurban kesiyor
Eldeki tam listeden Azrail ad siliyor
Akdeniz’de ölümle rüzgâr soðuk esiyor
Televizyon baþýnda bunu alem biliyor.
Müslüman Müslümanýn gör aklýný çeliyor
Ýsmailler dalgayla kum sahile geliyor
Anneler feryat edip ciðerleri deliyor
Yavru sele giderken Ýbrahim ne bekliyor.
12.09.2016
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.