gönlümden o izansýzca hain kaçýþýn var ya
içime ektiði hicranlý izlerinin tüm ömrümü biçiþindeyim
o hiç varý hissende harabe artýklarýnýn faizini bana ödetiyor
oysa ki þimdi bir zamanlar senli olmuþ bu yüreðim
latif mazisinin o bozuk atine aptalca maðlubiyetinde
için için eriyerek’ten kavruluyor
ne denli de nankör bir karmaþaydý sinsice sergilenen
öyle çabuk da habisçe huylanma hemen
ne oldu ne var bunda diye de bir soru da hiç sorma
özüne yerleþmiþ belli belirsiz þizofren vakýalarýn var
onca oyun illa ki de þaþýrtýr bir adamý yar
onca þama tanla da resmen ortamý tütsülü yorsun
nahoþ bir ateþ olmazsa neden ki yol yordamýn teklesin
öylesine bir bakýþ atmýþtým da sana
korkularýn vardý hareketlerinin tersliðinde
beni de bir çocuk ile korkutabilme bencilliði içinde
tüm güzellikleri býrakýrken geçmiþte hep fitnelerini tetikli yorsun
içimden kaypak ve sinsice sine kopuþta
salalarýn en içlisi çatlatýyor bu iyi huylu hayatýmý
bu saf yüreði zorla çekip de duruyor içine kahrederken
her türlü taþýnýyor seçmesine yeknesak bir kefen
her bir kumaþ uzaklaþtýrýrken beni olgulardan
þansýma tüküreyim hep böyle dönekler mi karþýma çýkacak
ömrümü bir baþkalarý yaþarken
bu gönül biteviye mi boþlukta kalýþta hep çýrpýnacak
meðer ki ben bir nankör ve kalleþin alnýndan öpüp de
onu caný gönülle taç yapmýþým bu saftirik baþýma
her bir þeyi de bile bile
ki hak etmiþe haklarýný teslim olgusuyla
ve usulunca da bir benzetebilmek hýrsýyla
dilimin döndüðü kadar
her an veryansýn ediyorum ceddine de cibilliyetine de
sen nede çok deðiþtin sakýn ola bir daha deme
cennetten cehenneme düþüþünün korkusu vardý içimde
zerrece de özümü düþündüysem ki namerdim
hiç duymadýn ki beni aþkýn çýkarcý kalfasý
kirli para yaþamýn ruhunu yok eder sana denmiþti
çökertir ömrü sen altýndan kalkamazsýn da denmiþti
þimdi içim içimi paralarken mazinin kucaðýnda
þaþkýn þaþkýn bakýyorum atide ki yok oluþuna
madalyonun öteki yüzü aptal aptal gülümsüyor yüzüme istemeden
bir akrep misali
kalýnca ihanetinin ateþ çemberinde aslýnda
o öldürücü zehrini kendi kendine boca etin sen
öyle de sinsice alttan alttan hiç mi hiç de sýrýtma
senin içinde fitne fücur bende hep acýlar kaynýyor yürekte
kalleþliðin yüreðimin içinin içininse ta içinde
þaþýrýp þaþýrýþ ta kalýyorum onca aptallýðýma
oysa ne kadar da çok mu çok sevmiþtim seni
kýlýna bile zeval gelmesin diye hiç toz konduramuyordum ki sana
senli çýrpýnýþlar da tüm kahpe gerçekleri bir bir hep sezdim de
gerçeði görmeyi nedense hiç istemedim
veya sana ve o yalancý inkarlarýna inanmayý hep tercih ettim
güvenemediðim halde hiç kýyamadým da o oynak ve sahtekar gönlüne
þimdi ise sadece bir artýðýn kaldý elimde
onu da her þeye raðmen koydum en muhkem bir yere
bu saf aklým onu bari kurtarma düþüncesi içinde
hiç içimden gelmese de kuduz köpeklerin salyalý diþlerinden
yeteri kadar yandý iyi niyetliliði’m o kalleþ korlu ateþlerinde
uðrunda feda ederek kendimi oldum beterden de beter
ben sýramý çoktan savdým gitti birader
þimdi artýk sýra sende
istesen de istemesen de
buyur birazda sen yanýver o korlu ateþinde
her bir yanýn tüm rezilliði ile kül olup da bitene kadar…
(14.09.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!