yaþýyorsak sabýr kýyýsýnda günbegün tüketerek namlusunda gecenin umutlarý yinede gülümsemek fevkalede agýr agýr sökerek diþlerimizden yagmurlarý baharý müjdeliyor karlar yagan yüreklerimizin daglarýna yasýyorsak yankýlansýn diyedir su cigerimizi yakan emzikte cýglýk sesi ve bir mermi gibidir yalýn ayak karanlýga sýkýlan sevgimiz
içimizde o ýlýk eylül aksamlarý yaþanmadan böldüðümüz
hükümdür bu boyun vurulur murat alnýrmý bilinmez yinede ciceklenir bu puslu havalar tekrar tekrar ölür en güzeli cocuklarýn biz ektigimiz filizler kadar toprak topraksa bir sis gibi paramparça olarak
yasýyorsak böyle yarým böyle kahpe pusularýnda yiðitlik yekpare durmaz tez caným durmaz karýsýr bu devran karýsýr faili kan revan þimdi güneþi sayan ýsýklar yüzümüzde izlerini tasýyor parmaklýklarýn bu ne derin bir ah ne güle eyvallah turac kadir ayvat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.