MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Bu gün öyle bir kara gün ki nankör kaçkın…
AZAP

-Bu gün öyle bir kara gün ki nankör kaçkın…





bu gün öyle bir kara gün ki nankör kaçkýn
hýrçýn mý hýrçýn bir deniz gibi þimdi bu bedbaht yürek
kabým ise çok dar
içinde de kaynar mý kaynar kýzgýn bir kor
hiç mi hiç de sýðamýyorum ya çatlama biraz bekle
neredeyse eriþmek üzereyim son deminde mezar
o çatallý dilin vardý ya yýkýp da söktü içimi
yol kötü hal ve gidiþat zayýf
kötü bir hüsranla çok kötü bir akýbet görüyorum
oysa ki o son ana dek sana inancý yitirmemiþtim
bak da gör iþte hep sürüngensin o yalan denilen illetle
kökten özünü de kaybetmiþsin seni de sende bulamýyorum

kara bir çalý dolaþýp da duruyor etrafýnda
çýkara hevesli o zýkkýmýn la
ben daha hala niye duruyorum ki
pulum bitti inþaatta paydos
sen hiç bilmez misin ki
hep sadist bir ruhla koþuluyor menfaatlere
hiç bakýlmaksýzýn da ömür denilen saatlere
bu iþin sonunda elbette ki kalýnacaktýr naçar
kör nefsin kamçýladýkça o aptal yüreðini
o þimdi hem þer görünümlü hem de çok cüretkar

sanki de bir kraliçe Elizabeth gibisin sen mübarek
kýl yok ki burnunda dersek
aný yaþamaktan sonunu sen hiç göremiyorsun
baþýn dönmüþ ya bir kez
ne dense de nafile hiç mi hiçte kar etmez
zaten sen ne zaman dinledin ki hiç olmadý sana gerek
gel de biraz dinsin demezsin hicran yüklü bahtýma
çýkarýlýrken düze hiç böyle kemde davranmazdýn
önüne koyulunca bir ömürlük gelecek
seni satmasý çok normal anlasana be aptal cýbýl
kaldý ya kötünün tarafýnda hakta bilmiyor
iyilik tütsüsü bile fark getirmez
hep karanlýða sürüyor gönlümü de hiç incinmiyor

ve ben
týpký bir þilte gibi o gün yýðýldým dizlerime aniden
bu halimle de hep dalga geçiþte kýs kýs da acýyla gülüyorum
gündüzüm döndü kapkaranlýk bir geceye
sense mesnetsiz ve kof bir gelecek yüzünden
satýldýn gittin ya bir bilinmeze
salaklýðým da yine de sen çekiyor heceden heceye
koz kullandýn gitti yaþýmý
söyle o çýkara endeksli aklýn ilk baþlarda neredeydi
her iki bayramdýr bir selamýn bile yok boynu büküklüðüme
ayrýlýðýn þarkýsý damardan çekiþte kopartýyor bu akýlsýz baþýmý

ne yazýk ki
içmeden de ben körkütük bir sarhoþ gibiyim
beni dört gözle bekler de dururken has bir aþk sýlada
þu an kimim ki ben neyim
akýllý mýyým yoksa bir zýrdeli miyim
yoksa kafam mý çok güzel
cýs cýbýl da ortalýk yerde yalnýz kalmýþken
sende ise benden hiç barýndýrmamýþsýn bir ürünü
daha ne duruyorum ki yokluktan varlýða çaðrýlmýþken
hiç bekleyemem artýk hemen tetikler im ömrümü...


(11.09.2016) AZAP…












Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.